Buiten is het prachtig. Binnen stormt het.

Stel je eens voor: je ligt in de zon met een lekker drankje, voetjes in het zand, kabbelend zeewater, tropische klanken en een lichte bries door de haren. Je bent op vakantie en wilt graag genieten van dit plaatje en je familie.

Maar in je hoofd is het donker, loop je door de modder, regent het pijpenstelen en hoor je alleen maar donder en bliksem. Waarom?

Omdat je laatste gesprek met je baas, wat niet al te best was, nog steeds rondjes draait in je hoofd.

Zonder loslaten geen rust

Je denkt: ‘Dat komt wel goed. Morgen ben ik dat allemaal vergeten en ben ik los van werk’.

Helaas is niks minder waar. Dit zal de hele vakantie door blijven dwalen. Het gaat door zonder dat je het zelf door hebt. Je geest (en hersenen) laten het niet met rust. En daardoor kun je je niet ontladen. Kun je niet ontspannen. En kun je niet genieten van het hier en nu. Omdat je dat ene gesprek maar niet los kan laten.

Het gevolg: je komt totaal niet uitgerust terug van je vakantie. Je partner en kinderen hebben je volledig gemist omdat je onbewust elke dag, de hele dag bij dat ene gesprek bent geweest. Als je thuis komt kan je eigenlijk niet veel vertellen aan je vrienden over je vakantie omdat je simpelweg niks hebt onthouden.

In de grijze massa opgaan

Herkenbaar? Ik kan je vertellen, je bent niet gek en al zeker niet de enige die alleen maar in je hoofd zit (en vergeet te genieten).

Het is gewoon hartstikke lastig om jezelf even op nummer één te zetten en volledig jezelf te zijn. Je komt uit een situatie met allerlei verantwoordelijkheden, je zit in een keurslijf, je moet rekening houden met alles en iedereen. Je eigen mening geef je niet meer, want wat jij voelt is raar. Als je ook maar enigszins anders doet of denkt word je bijna behandeld als melaats.

Die modus heb je bijna 47 weken per jaar. Intuïtief door het leven gaan is er allang niet meer bij. Niks vreemds, vanaf de basisschool wordt al op systematische wijze alle spontaniteit en authenticiteit van je afgeslepen.

Jong geleerd, oud gedaan

Als je geboren wordt vindt iedereen je lief, ben je leuk en mag je alles. Iedereen accepteert dat je nog in je broek poept en dat je boeren laat. Je bent nog volledig jezelf en hebt nog geen last van enige structuur of normen en waarden waar je aan moet voldoen. Naarmate je ouder wordt komen er steeds meer gedragingen bij die je (min of meer) opgelegd worden. Je krijgt een mooi keurslijf aangemeten waar je precies inpast. Volgens de ander dan, hé. Want je mag en kan steeds minder jezelf zijn en je komt steeds verder van je echte ik te staan. Steeds meer in je hoofd en minder in je buik.

Erbij horen wordt onderschat

Dit heb ik zelf ook meegemaakt. Ik was een kleine, maar oh zo stoute avonturier. Ik ging waar ik zin in had en deed wat goed voelde. Ik maakte veel mee, kwam ook vaak in de problemen, maar ik deed wat mijn intuïtie mij ingaf. Dat gaat goed totdat populariteit en erbij horen belangrijker worden. Je moet ineens gaan nadenken over de consequenties. Wat andere mensen ervan vinden gaat prevaleren boven wat jij ervan vindt.

Je merkt dat je steeds vaker je eigen intuïtie gaat verloochen en doet wat de rest van de groep van je verwacht. Wat op zich niet gek is, want anders hoor je er niet meer bij. In mijn geval zorgde dat er voor dat ik langzamerhand steeds verder van mezelf af kwam te staan. Ik leefde totaal niet meer in het hier en nu.

Een maatpak is niet altijd de juiste keuze

Deze modus van denken en doen wordt op allerlei verschillende manieren tijdens je hele educatieve levensfase gefaciliteerd. Na die periode hebben sommigen van ons het geluk dat ze een jaar lang alles gaan doen wat ze daarvoor nooit mochten of konden. Hoe ironisch dit ook klinkt. Het overgrote deel stapt echter direct over naar het volgende maatpak: je werkende levensfase.

Dat maatpak heb ik lang gedragen. Totdat ik na 10 jaar werken helemaal vast zat. Ik wist niet meer wat ik wilde en wat ik leuk vond. Wat is mijn kracht? Wat is mijn passie? Het leek wel of ik het leven van een ander persoon aan het leven was. Dát gevoel en dát moment. Ik wist dat ik in mezelf moest investeren. Om op zoek te gaan naar wat mij raakt en waar ik elke ochtend mijn bed voor uit spring.

Mediteren maakt los

Meditatie en de spirituele wereld kwamen in mijn leven. Vooral het mediteren hielp mij terug te komen tot mezelf. Wat ze zeggen is waar: dit gaat niet vanzelf en het blijft ook niet bij één meditatiesessie.

Het is nog best lastig, je opvattingen en een manier van leven los laten van ongeveer 35 jaar. Maar na een paar keer ga je al snel verbetering voelen. Je komt los van je gedachten, uit je hoofd en in je lijf. Je voelt jezelf echt in je stoel zitten, volledig met je aandacht in het hier en nu. Op dat moment denk je even helemaal niks en kom je in een staat van ‘zijn’. Je voelt dat je hele lijf echt tot rust komt, van je kruin tot je grote teen. En dan wordt duidelijk dat de kleinste dingen in het leven, de grootste waarde kunnen hebben.

Ik daag je uit: wandel met mij mee

Het gaat om de kleine dingen in het leven. Om dat gevoel uit te leggen, neem ik je mee op een wandeling die ik vaak maak.

Stel je eens voor: je loopt regelmatig een rondje in de buurt. In de frisse lucht en vaak ben je al snel in de natuur. Voordat je gaat mediteren, denk je voornamelijk aan je werk: wat moet je nog doen of wat heb je gedaan. Je ziet letterlijk niks van de mooie vogels, de weg die je loopt of de mensen die je tegenkomt.

Zet nu een meditatie-app aan, of een manier waardoor je rustig wordt (er zijn 100 verschillende manieren). Loop nu een tandje rustiger. Minder gehaast zie je familie zwaan voorbij zwemmen, een molletje de grond in gaan en voel je letterlijk waar je loopt.

Dat je die kleine dingen weer ziet en voelt betekent dat je met je gedachten weer in het hier en nu bent. Precies waar je wilt zijn.

Het leven is minder zwaar als je niks denkt

Mediteren is een hele sterke techniek die je kan inzetten om ook de kleine dingen in het leven weer te gaan zien. Om weer volledig tot jezelf te komen. Het kan je zoveel teruggegeven van de persoon die je bent kwijtgeraakt. Heerlijke rust in je hoofd. Problemen voelen minder zwaar. Keuzes maken wordt makkelijker en je voelt je steeds beter. Je ziet kansen om je heen die er al die tijd wel waren maar die je simpelweg nooit zag. Kortom je staat weer met beide benen in het nu.

Ga je de techniek vaker gebruiken dan zal je merken dat je ook steeds sneller bij die ‘state of mind’ komt. Zo snel dat je binnen 15 minuten helemaal ontspannen kan zijn voor een heerlijke vakantie.

In 15 minuten meer plezier

Dus terug naar die scène op het strand. Stel je nu eens voor dat je vlak voordat je in de auto stapt even vijftien minuten voor jezelf neemt en tot rust komt. Dan weet ik honderd procent zeker, dat je vakantieverhaal gaat over die ene avond dat jullie samen zonsondergang keken.

Wil je ook voorkomen dat je vakantie je voorbij raast zonder er echt van te genieten? Of dat je even loskomt van je werk als je thuis komt?

Zet dan ‘yes!’ in de comments en dan vertellen we je meer over hoe je dat kan bereiken.

Geschreven door Peter van den Bos. Eindredactie door Maartje Steenhof en Mandy Bastiaenen.