Het leven gaat over geven. Maar nog meer over ontvangen…

Begin van deze maand werd ik 40 (I know; je zou het niet zeggen :p)

Een hele leeftijd. Vroeger keek ik naar mensen die 40 waren en dacht ik; wat een oudjes. Nu ben ik zelf 40 en denk ik; wat voel ik me nog jong 🙂

Anyway, voor diegene die me al wat langer kennen, weten dat ik erg gesteld ben op een leven te creëren die je niet snel zal vergeten. En in mijn ogen creëer je dat met name door memorabele momenten, betekenisvolle relaties en impactvolle bijdrages.

Ik heb op mijn 25e daarom besloten om mijn verjaardag niet zomaar meer te vieren.

Om de 5 jaar doe ik het groots. Met dingen die je nooit meer zal vergeten.

En daar spaar ik dan 5 jaar lang voor.

Zo zat ik op m’n 25e in Hong Kong en had ik samen met m’n vrienden daar een grote boot gehuurd samen met een speedboot waarmee we konden waterskiën.

Zo had ik op m’n 30e een hele club afgehuurd en al m’n vrienden uitgenodigd om een avond lang te feesten met een goede DJ en een bar die ik had afgekocht.

Zo had ik op m’n 35e een heel theater afgehuurd om een hele dag mijn eigen seminar te geven voor al mijn vrienden en familie. Zodat ze konden zien wat ik deed, maar ook konden ervaren wat voor impact zo’n dag kan maken.

En nu was ik 40.

Elke keer kies ik iets wat op dat moment in mijn leven belangrijk is. Wat mijn leven kenmerkt. En als ik naar de afgelopen 5 jaar kijk, hebben die voornamelijk in het teken gestaan van leven in een ander land. Deels in Mexico. Maar voornamelijk in Barcelona.

En dus wilde ik dit jaar een select groepje meenemen in dat leven.

Ik nodigde 15 vrienden uit van alle fases uit m’n leven. Van toen ik als klein jongetje (huilend) in groep 4 kwam, tot aan de ondernemer en de man die ik nu ben.

Ik had een mooie villa gehuurd iets buiten Barcelona en een speciaal programma van 4 dagen georganiseerd.

Alles zat daar in. Van genieten aan het strand, lekker met elkaar eten, in stilte mediteren, hiken in de natuur, een goede work-out om jezelf te pushen, dansen op een dakterras, maar bovenal; verbinden.

Voor sommigen deden we dingen die ze nog nooit eerder hadden gedaan. Dingen die nét even buiten de comfort zone zijn (zoals bijvoorbeeld een 1,5 uur durende Wim Hof ademsessie, 3 minuten elkaar in de ogen kijken, of voluit dansend met je ogen dicht op elektronische muziek).

Maar voor allemaal was het magisch.

Want het waren niet 4 gewone dagen. Het was een reis. Een reis om jezelf te leren kennen. Een reis om jezelf nét even wat andere dingen te laten ervaren. En een reis om te verbinden op een manier waarop je je nog nooit met anderen hebt verbonden.

Aan het begin van de 4 dagen kenden niemand aan elkaar. Aan het eind van de 4 dagen leek het alsof ze elkaar hun hele leven lang al kenden.

Waarom?

Omdat we dingen ervaarden die je normaal niet zo snel zou doen. Maar al deze dingen zorgden voor een diepere vorm van connectie.

Het moment waarop dat voor mij allemaal samenkwam, was het moment dat we afsloten.

Stel jezelf voor: Het was volle maan. En we zaten allemaal rondom een kampvuur.

Ik had voor iedereen een persoonlijke speech voorbereid. Om te laten zien wat ik zo in ze waardeerden. Want ook dat doen we te weinig. We nemen allemaal voor lief hoe iemand is en wat iemand voor je betekent. Veel te weinig spreken we het uit.

Dus deed ik nu eens dat anders. Ik begon het uit te spreken. Stuk voor stuk ging ik ze af wat ik in ze waardeerde en op welke manier ze een belangrijke rol in mijn leven hebben gespeeld.

De hele week was ik bezig geweest met alles organiseren. Te zorgen dat alles in goede banen geleid werd. Nadat ik iedereen persoonlijk had toegesproken kon ik eindelijk ontspannen. Kon ik genieten. Kon ik ontvangen.

Want dat was het mooie; iedereen begon iets terug te geven.

Terug te geven wat deze week met ze heeft gedaan. Terug te geven wat ik voor ze betekende. Terug te geven hoe bijzonder dit wel niet voor hun was.

Ik besefte me: Een belangrijk deel van het leven is kunnen geven. Maar een net zo belangrijk deel is kunnen ontvangen. En dat deed ik nu met heel m’n hart.

Ik kon het allemaal rustig tot me laten. Totdat mijn broer opstond…

Met één woord kreeg hij me aan het huilen.

“Trots… Trots op jou”

Zonder veel te hoeven zeggen was dat het mooiste kado wat ik kon krijgen.

Want willen we dat allemaal niet? Trots zijn? Trots op jezelf. Maar ook weten dat de belangrijkste mensen om je heen óók trots zijn op jou? Dat je iets doet in deze wereld wat een positief verschil maakt op een ander?

Het was voor mij in ieder geval een verjaardag die ik nooit meer zal vergeten.

Een verjaardag om weer als extra hoofdstuk toe te voegen in het prachtige boek van mijn leven. En een verjaardag die maar weer eens laat zien waar het in het leven om draait; geven en ontvangen.

Het allerbeste van jezelf geven. Om daarna het allermooiste te mogen ontvangen. Liefde. Voldoening. Trots.

En dat is precies mijn missie in dit leven.

Dat je niet met spijt en leegte op je sterfbed eindigt. Maar met liefde. Met voldoening. Met trots.

Trots op wat je er als mens van hebt gemaakt. Trots op wat je als mens hebt mogen geven. En trots wat je als mens heb mogen ontvangen.

Dus laat dit verhaal je inspireren. Inspireren om misschien nog nét iets meer te geven. Maar ook om na het geven, nét iets meer te mogen ontvangen.

Het kan al met zoiets simpels als een verjaardag.

Denk er zelf maar eens over na.

Wat geef jij precies? Geef je gewoon een één in een dozijn ervaring? Iedereen in een kringetje, wat hapjes en drankjes op tafel, en iedereen met elkaar laten kletsen? Of geef je echt een ervaring? Maak je het memorabel?

Hopelijk inspireert dit verhaal je een beetje om het volgende keer nét even iets anders te doen.

Maar dit verhaal gaat veel verder dan alleen een verjaardag. Het gaat over het leven.

Want wat geef jij in het leven?

Geef jij nu het allerbeste van jezelf? Maak je met wat je nu doet echt een impactvolle bijdrage? Ben je écht met de juiste dingen bezig? En zit je daarvoor de beste plek?

Want je kunt nog zoveel geven, als dat aan de verkeerde mensen is vanuit de verkeerde plek, zal je nog steeds weinig kunnen ontvangen.

Denk daar mee eens over na…

Want als jij daar goed over nadenkt en daarop belangrijke keuzes maakt, is dat de kers op de taart voor mijn verjaardag.

Het beste wat ik kan geven. En het mooiste wat ik kan ontvangen.

Ps: Wil je dat ik je daarmee help? Dan heb ik zoals altijd drie opties voor je…

1. Meld je aan voor een exclusieve 1-op-1 powercoachingssessie met mij persoonlijk (binnen een uur heb jij helderheid in je richting, weet je welke keuzes je moet maken en welke concrete acties je kunt nemen)
2. Schrijf je in voor de nieuwe masterclass ‘Ontdek wat je écht wilt!’ (90 minuten lang deel ik de complete techniek hoe je er niet alleen nu achter komt wat je wilt, maar ook de rest van je leven continu de juiste keuzes maakt)
3. Blijf stilzitten. Maar terwijl je dat doet, luister dan wel de nieuwste aflevering van m’n podcast ‘The Road to Passion’ (dit keer met het koppel John en Jeanet die laten zien hoe je samen iets bijzonders neer kunt zetten)

Hoe dan ook; maak er een mooi leven van. Nu kan het nog.

Btw: op mijn instagram account heb ik vastgelegd hoe die 4 dagen precies verliepen. Wat we precies deden en wat er allemaal gebeurde. Binnen 2 dagen komt er een compilatie video op m’n stories. Mocht je het nog niet doen; zorg dus dat je me volgt op dit account)