Het was afgelopen tijd overal in het nieuws; er is een personeelstekort. In alle sectoren (waarvan wij het meeste natuurlijk meekrijgen in de horeca en op schiphol)
En wat was de oplossing van de Sociaal Economische Raad?
Meer werken.
Wat? Nóg meer??
Als ik om me heen kijk zie ik al overvolle agenda’s bij iedereen. Ik zie overal drukte. En mensen met stress.
Dus is de beste oplossing voor dit probleem dan nóg meer werken?
Andere onderzoeken die de afgelopen jaren in het nieuws waren, stroken niet helemaal met het voorstel van de SER:
- De helft van de mensen is van mening dat ze teveel met werk bezig zijn, waardoor ze geen tijd hebben voor andere dingen. Ruim 40% zegt daardoor ongelukkig te zijn. Ze maken te lange dagen, hebben weinig tijd om goed te eten, en hebben een gebrek aan nachtrust.
- De kans op een depressieve periode is meer dan 2x zo groot bij mensen die meer dan 11 uur per dag werken.
- Hoge werkdruk leidt tot stress. Inmiddels hebben circa 1,3 miljoen mensen in Nederland last van een burn-out of andere werk gerelateerde psychische aandoeningen (1 op de 6!)
Maar nee, laten we met z’n allen nóg meer werken.
De economist John Maynard Keynes zei in 1930 dat zijn kleinkinderen in de toekomst waarschijnlijk nog maar 15 uur per week hoeven te werken.
Waarom?
Omdat het grootste deel van onze werkzaamheden dan door technologie en automatisering zullen zijn overgenomen. En wij dus meer vrije tijd hebben.
Met alle technologische middelen die we nu hebben, zou het in principe dus ook makkelijk moeten kunnen. Er is echter één ding dat roet in het eten heeft gegooid…
Juist ja. Hebzucht.
We konden niet met minder leven. We moesten meer en meer.
Meer geld. Meer spullen. Meer auto’s. Meer vakanties. Meer van alles.
Maar we vergisten ons in één gegeven:
“The richest man is not the one who has the most. It is the one who needs the least”
Want weet je wat het interessante is?
We zijn in de loop van de jaren alleen maar productiever geworden. Maar de compensatie voor deze verhoogde productiviteit is niet evenredig mee omhoog gegaan.
We zitten vast in de ratrace. We werken keihard om de zakken te vullen van iemand anders. Dus waar is die 6-urige werkdag? Waarom werken we niet minder?
Omdat je telkens weer een volgende worst wordt voorgehouden.
En omdat we denken dat meer werken en harder werken, tot een beter leven leidt.
De diepgewortelde ‘als…dan…’ mythe.
‘Als ik straks meer verdien, heb ik meer vrijheid’
‘Als ik straks die deadline heb gehaald, heb ik meer rust’
‘Als ik straks een andere functie heb, heb ik meer tijd voor m’n gezin’
Na al die jaren dat je dit nu zegt, geloof je het zelf nog?
Maar er is hoop. Er zijn nu in zowel Engeland als in de VS en Canada experimenten bij verschillende bedrijven om de 4-daagse werkweek te introduceren. En wat blijkt?
Als we minder werken, zijn we onder aan de streep gemiddeld productiever!
Dus als we minder gaan werken (en in die tijd échte impactvolle bijdrages gaan leveren), kunnen we weer meer tijd besteden aan die andere twee dingen waar het leven écht om draait.
Betekenisvolle relaties. En memorabele momenten.
Dus wat als al die bedrijven zich nou eens wat minder zouden richten op ‘nóg meer winst maken’? Wat als ze je eens minder zouden pushen om alleen maar harder te werken? Wat als ze zich zouden richten op het vergroten van het welzijn van mensen in plaats van alleen maar het vergroten van hun eigen welvaart?
Dan zouden er misschien drie dingen kunnen gebeuren:
- We zouden nu geen personeelstekort hebben
- We zouden veel beter voor de aarde zorgen
- We zouden een veel rijker leven hebben *
* Een rijker leven betekent in dit geval; minder stress, meer aandacht kunnen geven aan wat je écht belangrijk vindt, meer momenten met je dierbaren, meer genieten van de dingen die je hebt, meer waarde ontvangen voor de tijd dat je aan iets werkt, etc
Maar in plaats daarvan laten we ons weer opjagen. Om nóg meer te werken. Om nóg meer te consumeren. Om nóg harder in dat hamsterwiel te rennen.
En daarmee nóg meer de zakken van iemand anders te vullen.
Want laten we eerlijk zijn; hoeveel heb jij gezien van de extra miljoenen winst van het bedrijf waar jij voor werkt?
In de opnames van mijn podcast ‘The Road to Passion’ zei één van mijn gasten (Ron Simpson, eigenaar van The Avocado Show) het heel mooi:
“Het grote verschil tussen een werknemer en ondernemer is dat je als werknemer keihard werkt aan iemand anders z’n droom, terwijl je als ondernemer ook keihard werkt, maar dan aan je eigen droom…”
Dus waarom deze lange mail. Om je je van één vraag bewust te maken:
Voor wie ben jij zo hard aan het werk? Voor je eigen droom? Of voor iemand anders z’n droom?…
En hoe lang blijf jij dat nog volhouden?
We hoeven niet nóg harder te werken. We mogen zinvoller gaan werken. Werken aan datgene wat écht belangrijk voor je is.
Neem eens tijd voor jezelf en bepaal eens of dat op dit moment zo is.
Want voor je het weet, wordt er weer een volgende worst voor gehouden.
Ogen dicht. En wees eerlijk naar jezelf.
Succes.
Ps; Wil je ook uit dat hamsterwiel en hard gaan werken voor je éigen droom?
Dan heb ik drie opties voor je:
- Blijf er alleen maar over nadenken (die droom gaat vanzelf wel een keer weg)
- Luister m’n podcast ‘The Road to Passion’ (waar ik meerdere mensen interview over hun pad naar succes, de obstakels die ze moesten overwinnen en de lessen die ze hebben geleerd)
- Schrijf je in voor de masterclass ‘van werknemer naar ondernemer’ (90 minuten lang deel ik alle stappen die ik heb geleerd om meer zingeving te ervaren en te gaan doen wat er voor mij écht toe doet)
Ik zie je snel aan de andere kant. Hopelijk.
Wil je jouw eigen purpose ontdekken?
Ik heb de allerbeste oefeningen voor je uitgewerkt zodat jij er binnen no-time achterkomt!
Slechts 5 oefeningen. Eén techniek. En jouw purpose in één concrete zin.